F.W. Raiffeisen

De Duitse Friedrich Wilhelm Raiffeisen (30 maart 1818 - 11 maart 1888) was burgemeester van Weyerbusch in het Westerwald, nadien in Flammersfeld en ten slotte in Heddesdorf in het Rijnland.

De hongerwinter van 1846-1847 bracht bittere armoede in zijn regio. Raiffeisen stelde vast dat liefdadigheid geen soelaas brengt. Daarom bond hij op zijn manier de strijd aan tegen armoede en ellende. Raiffeisen koos hierbij voor een resoluut andere aanpak: zelfhulp. Hij bracht arme boeren samen om zichzelf en elkaar te helpen.

Om kleine boeren de kans te geven hun levenssituatie te verbeteren, moesten ze volgens Raiffeisen een beroep kunnen doen op goedkope financiële kredieten. Met het oog hierop creëerde hij spaar- en kredietcoöperaties. De leden van deze coöperaties legden hun spaargeld samen en wie geld nodig had, kon dit lenen tegen voordelige tarieven. Zijn coöperatieve initiatieven waren gesteund op het in handen nemen van het eigen lot (zelfhulp en zelfredzaamheid), de onderlinge solidariteit tussen de vennoten en zelfbestuur. De strikt lokale werking en volledige reservering van de winst waren daar uitingen van.

Door de positieve resultaten van deze spaar- en kredietkassen nam hun aantal snel toe. Er kwamen overkoepelende organisaties en een centrale instantie.

Zo ontstond het Raiffeisenstelsel, een coöperatieve structuur met lokale autonomie. Coöperatief bankieren was een feit.