Viviane Vandeweyer uit Blanden

Al 25 jaar Cera-vennoot.

“Il faut de tout pour faire une monde"

Waarvoor mogen ze je altijd uit bed bellen? 
Op dit moment zou dat voor een all-in eilandvakantie zijn. In 2021 maakten we geen reis en ik heb de vakantievibes gemist. Ook ontbijten op hotel vind ik zalig. Dan kan ik even in stilte genieten van het heerlijke ontbijtbuffet en de smakelijke koffie.

Wat is de ultieme gouden raad of het beste advies dat je ooit gekregen hebt?
Spreekwoorden met een boodschap waren het stokpaardje van mijn Franstalige mama. Mijn favoriete spreekwoord van haar is: ‘Il faut de tout pour faire un monde.’ Voor mij betekent het: blijf dicht bij jezelf en kopieer anderen niet want de wereld heeft je nodig. De schoonheid zit in de verscheidenheid aan talenten. Wie je ook bent en wat je ook doet, je bent waardevol en ook jij kleurt deze wereld.

Waarom ben je Cera-vennoot geworden?
Door vennoot te zijn, zet ik me in voor de samenleving. En ik krijg er ook iets voor terug: een mooi dividend en vennotenvoordelen. Het voorbije jaar werden ook mijn kinderen van 17 en 20 vennoot. De fakkel is alvast doorgegeven.
 

Welke droom wil je nog realiseren?
Eén of meerdere maanden op een eiland zoals Bali of Ibiza wonen. Ik droom er ook van om als coach te starten in bijberoep.

Wanneer en hoe heeft iemand je voor het laatst verrast?

Misschien is Cera dat wel! Het kwam als een aangename verrassing te horen dat ik uitgekozen was voor dit interview.

Met welke persoon zou je graag eens tafelen?
Ik zou niet één persoon kiezen maar meerdere. Graag zou ik tafelen met mensen die de sleutel tot succes gevonden hebben. Uit die gesprekken zou ik een rode draad distilleren die ik zou integreren in mijn leven en delen met anderen.

Waardoor was je voor het laatst ontroerd?
Op Moederdag! De kinderen hadden gezorgd voor een mooi versierde ontbijtplek met lieve briefjes en leuke cadeautjes. Het moederschap blijft het mooiste geschenk dat ik ooit gekregen heb, en op zulke momenten loop ik over van dankbaarheid.

Als je een dier zou zijn, welk zou het dan zijn en waarom?
Een kleurrijke kolibrie. Dat zou het kleinste vogeltje ter wereld zijn, maar toch kan een kolibrie veel: stil blijven hangen, recht naar boven of beneden vliegen, achterwaarts vliegen … Dat gevoel van mogelijkheden en oneindige vrijheid lijkt me zalig.

Welke drempel in onze samenleving moet absoluut worden weggewerkt?
Psychische hulp is even broodnodig als fysieke hulp, maar toch zijn de terugbetalingen geringer en lopen de wachtlijsten veel te lang op. Daar mag verandering in komen.