Een troef in de strijd om talent, meer eigenaarschap, minder ziekteverzuim en een hogere productiviteit. Een werkerscoöperatie biedt potentieel een antwoord op veel uitdagingen van de 21ste eeuw.
In Trends verscheen een uitgebreid en boeiend artikel over werkerscoöperaties: wat houdt dat in, ondernemingen waar de 'werkers' (zelfstandigen en/of werknemers) de aandeelhouders zijn? Wat zijn de troeven, maar uiteraard ook: wat zijn de risico's en aandachtspunten?
Bron: trends.knack.be
Mondragon blijft uiteraard een fascinerende groep van zo'n 100 werkerscoöperaties, de meeste industriële maakbedrijven, in handen van zo’n 30.000 medewerkers-aandeelhouders.
Maar in het artikel komen ook de praktijkverhalen van drie inspirerende Belgische werkerscoöperaties, die begeleid werden door Cera ruim aan bod:
De jongste jaren groeit de interesse voor het model, merken de nog relatief weinig werkerscoöperaties in ons land. "Toen wij begonnen, waren we de eerste in de thuisverpleging. We werden gezien als die geitenwollen sokken. Nu zijn er nog coöperaties in onze sector, onder meer een in Limburg", aldus Vancraesbeek.
Er zijn veel redenen waarom een werkerscoöperatie een geschikt model kan zijn.
Voor werknemers kan het een manier zijn om inspraak te krijgen, voor zelfstandigen om de lasten van hun statuut te delen. Daarnaast is het ook interessant om een onderneming over te dragen. "Noem het een derde weg. Als je kinderen het bedrijf niet overnemen, waarom zou je het dan niet verkopen aan je werknemers?", vertelt Hannes Hollebecq, adviseur coöperatief ondernemen bij Cera, de grootste coöperatie van ons land.
Wie peilt naar de voordelen van een werkerscoöperatie, krijgt steevast een 'maar' op het hart gedrukt: je moet er wel iets voor in de plaats doen. "Je hebt niet alleen rechten, ook plichten", aldus Hollebecq. "Je moet de regels van de coöperatie volgen en je gedragen als een mede-eigenaar. Ben je ook bereid tijdelijk wat minder te verdienen, als het morgen slecht gaat? Wil je een extra bijdrage leveren, als er geïnvesteerd moet worden?"
“De interesse zal alleen maar toenemen, naarmate coöperaties hier beter bekend worden. Een groeiende groep mensen wil ondernemen, maar niet alle nadelen alleen dragen. En jonge mensen willen andere vormen van organisatie” besluit Hannes.
Dit artikel past in een reeks over ‘Radicale Vernieuwers’.